Wydawnictwo: Znak, 2007
Rok wydania oryginału: 1985
Stron: 350
Richard P. Feynman (1918-1988) - amerykański fizyk, noblista, geniusz.
Książka ta jest luźnym zapisem rozmowy (a raczej monologu) Feynmana z Ralphem Leightonem. Stanowi ona zbiór wspomnień Feynmana przedstawionych w formie anegdot, z których wyłania się fascynujący obraz tego człowieka. Człowieka genialnego i szalonego zarazem. Genialnego w przenikliwości swojego intelektu, a szalonego w zamiłowaniu do nauki i zabawy. Dla Feynmana wyłaniającego się z kart tej autobiografii cały świat jest okazją do zachwytu i zabawy nad poznawaniem go. Nie jest ważne w jaki sposób, nie szufladkuje on ludzi. I choć sam przyznaje, że największą jego miłością jest fizyka to nie stroni on od innych metod poznania - niezależnie czy poprzez inne gałęzie nauki takie jak matematyka, chemia, biologia czy psychologia (którą to Feynman interesuje się, choć nie szczędzi jej krytyki za jej nienaukowe, 'szamańskie' metody), czy poprzez osobiste doświadczenia: tworzenie muzyki na bębnach, rysowanie aktów, poznawanie ludzi, rozwiązywanie zagadek czy wreszcie obnażanie ludzkiej głupoty i ignorancji. Największym jednak darem Feynmana nie jest wszechstronność jego zainteresowań, ani nawet jego niezwykły talent do fizyki. Jest nim jego ciekawość świata połączony ze zdolnością do zarażania nią innych. Jest to właściwie główny powód dla którego polecam tę książkę każdemu. Pozwala ona zobaczyć fascynujący świat, który nas otacza oraz zarazić się podziwem do niego. Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz